เมืองพิษณุโลก

ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น

ท่องพิษโลก

ตัก๊กแตนผูกโบ

สมุนไพรไทยโบราญที่ใช้รักษาแผลสดและห้ามเลือด

              ในสมัยที่ข้าฯยังเป็นเด็ก ชอบเล่นซนเหมือนเด็กผู้ชาย...โดยเฉพาะการเล่นมีด ไม้ ปีนป้ายเหมือนลิง จนบางครั้งต้องวเจ็บตัว เลือดตกยางออกอยู่เสมอๆ  ในสมัยนั้นการเดินทางไปหาหมอก็แสนลำบากยากเข็ญ ถ้าไม่ถึงกับใกล้จะตายก็อย่าหวังจะได้พบหมอ...
              ฉะนั้นทางบ้านจึงต้องใช้ยาสมุนไพรเข้ามาช่วย เท่าที่ข้าฯจำได้เมื่อเป็นแผลที่ไรมีเลือดไหลต้องวิ่งไปเก็บใบสาบเสือริมรั้วทุกครั้ง จนไม่ต้องมีผู้ใหญ่คอยช่วย  ทำเองได้เพราะถ้าบอกจะต้องถูกตำหนิว่าเล่นอะไรไม่ระวังเผลอๆจะถูกทำโทษซ้ำ
             ส่วนผสม
                    
                      1. ใบสาบเสือ      3-5    ใบ    (ถ้าแผลใหญ่ก็ใช้เพิ่มขึ้น)
                      2. ปูนกินหมากเล็กน้อย
                      3. เกลือแกงเล็กน้อย
            วิธีใช้
                     1. นำใบสาบเสือล้างให้สะอาดมาขยี้กับ ปูน เกลือ ให้เป็นฟอง
                     2. ล้างแผลให้สะอาดนำเนื้อยาใบสาบเสือมาโป๊ะที่แผล ใช้มือกดไว้เบาๆจนกว่าเลือดจะหยุด
                    3. ใช้ผ้าสะอาดๆมาพันแผลไว้เพื่อปกกันไม่ให้ใบสาบเสือหลุดออก

                    4. ไม่ต้องทำแผลทิ้งไว้ประมาณ 2-3  วันแผลจะแห้งและหายจากการอักเสบ

หมาหลายราง

         นานมาแล้วที่ฉันเกิดมาเป็นหมาของคนหลายๆคน(เปลี่ยนเจ้าของหลายครั้ง)ครั้งสุดท้ายที่ฉันได้มาอยู่กับครอบครัวที่มีแต่ลูกชาย ฉันก็เป็นลูกชายของครอบครัวใหม่อีกตัวหนึ่ง
        ฉันได้ชื่อใหม่ว่า "วีโก" ฉันก็มีความสุขดี ที่อยู่ที่นี้เพราะทุกคนรักฉัน รักมากจนบางครั้งฉันแทบทนไม่ไหว เพราะพี่ๆรักฉันด้วยเท้า ซ้ายเท้าขวา ฉันเจ็บก็ต้องร้องเสียงดัง พวกพี่ๆก็จะมาโอ๋ .......
          ต่อมาฉันได้พบกับน้าผู้ใจดี น้องสาวแม่ของฉันมาเที่ยวที่บ้าน  พอเขาเห็นแันเขาเล่นกับฉัน ฉันสนุกมาก สุดท้ายฉันก็ได้ตามน้าไปที่บ้าน ก็ไปพบกับ ปู่หมาที่น้าเลี้ยงไว้ ปู่หมาตัวนี้ชื่อ"ปู่ตู้" เป็นหมาที่ชอบเครียดเพราะไม่ได้เที่ยวไปไหนเหมือนหมาตัวอื่น เพราะจะใจร้ายกัดไม่เลือกหน้า ถ้ามาที่บ้านของน้า ... ฉันชอบไปอยู่บ้านน้า น้าชอบให้ฉันนอนด้วย เล่นด้วยสนุกดี จนฉันไม่ชอบกลับบ้าน ไปนอนที่บ้าน พี่ๆ ไม่ให้ฉันนอนในบ้าน ยุงจะกัดฉันตอนฉันนอนเวลากลางคืนฉันไม่ได้นอนเลยทั้งคืน แต่ถ้าฉันไปนอนที่บ้านน้า จะเปิดพัดลม และมีเบาะอุ่นๆให้ฉันนอน ฉันก็จะนอนหลับตลอดทั้งคืนจนสว่าง... พอรุ่งเช้าฉันก็จะปลุกน้าให้ฉันออกจากบ้าน ... ฉันก็จะกลับไปบ้านฉันเพื้อจะไปหาแม่ก่อนแม่ฉันไปทำงานทุกๆเช้า
          ฉันคิดว่าถ้าบ้านฉันมีที่นอนให้ฉันนอนอุ่นๆสบายๆก็จะดี ฉันก็จอยู่เฝ้าบ้านดูแลข้าวของ แต่นี่มันแย่สุดๆเพราะยุงมันกัดฉัน... ฉันก็เลยต้องยอมให้คนอื่นว่าฉันเป้นหมาหลายราง...ทั้งๆที่ฉันไม่ชอบเลย